سیم جوش زیر پودری ژاوا
در سیستم جوشکاری زیرپودری از سیم بدون روکش استفاده می شود، طوری که سیم به طور متوالی از قرقره مخصوص رها می گردد و ضمن تشکیل قوس ،نقش واسطه اتصال را نیز بر عهده دارد. قوس توسط لایه ای از فلاکس پودری قابل ذوب شدن که فلز جوش مذاب و فلز پایه نزدیک اتصال را پوشانده و فلز جوش مذاب را از آلودگی های اتمسفر حفاظت می کند پوشیده می شود.
پودری که در جوشکاری به روش زیر پودری مورد استفاده قرار می گیرد باعث آسان روشن شدن قوس اولیه می شود و همچنین خاصیت عدم جذب اکسیژن دارد و جریان الکتریسیته را خوب انتقال دهد.
کاربردهای جوشکاری زیر پودری
در زیر به موارد پر مصرف جوشکاری زیر پودری اشاره خواهد شد:
- ساخت واگن های راه آهن
- کشتی سازی
- مخازن ذخیره
- خطوط لوله
- سازه های سنگین
- ساخت تیر ورق
- جوشکاری مخازن تحت فشار
مزایای جوشکاری با سیم جوش توپودری ژاوا:
با استفاده از این روش می توان اتصالاتی با شیار کم عمق آماده کرد که سبب شده تا مصرف فلز پرکننده کاهش یابد.
فلاکس به عنوان اکسیدزدا کمک شایانی می کند تا ترکیبات ناخواسته از حوضچه جوش خارج شوند و در نتیجه جوش با کیفیت و با خواص مکانیکی مطلوبی ایجاد شود.
در این روش جوشکاری بدون تشعشع و دود انجام می شود.
در این روش نیازی به جوشکار متخصص و ماهر نیست.
نرخ رسوب جوشکاری با این نوع سیم جوشها بالا میباشد، درنتیجه شما شاهد جوشکاری پرسرعتی هستید.
معایب جوشکاری با سیم جوش توپودری ژاوا:
جوشکاری به روش زیر پودری برای تمامی فلزات و آلیاژها مناسب نیست. تنها برای فلزات فولاد ساده می توان از این روش استفاده کرد. مانند فولادهای کم کربن که کمتر از ۳۰ درصد کربن، کمتر از ۵ درصد فسفر و کمتر از ۵ درصد گوگرد دارند. همچنین می توان در این روش از فولاد کربنی آلیاژی قابل سخت شدن، فولاد ضد زنگ و فولاد ساختمانی محکم نیز بهره برد.
محدودیت های جوشکاری زیرپودری:
در برخی مواقع امکان آلودگی پودر جوش نیز وجود دارد که این سبب تخلخل جوش خواهد شد. برای گرفتن نتیجه مطلوب و یک جوش خوب باید فلز پایه یکنواخت و بدون پوسته اکسیدی، غبار، روغن، زنگ و دیگر آلودگی ها باشد
فلزات مناسب جوش زیر پودری کدامند؟
در فرایند جوش زیر پودری فلزات مختلف با توجه به جنس و آلیاژ آنها واکنش های متفاوتی نشان می دهند از این رو انتخاب فلز مناسب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای شفاف شدن بحث باید به سه بخش تقسیم شده پرداخت:
همانطور که قبلا هم اشاره شد این روش جوش مناسب برای فلزات ساده مخصوصا فولاد می باشد که با فلاکس و الکترود ۶۹-۱۵٫۱۷ جوش می شوند. فولادهای کربن متوسط و فولادهای ساختمانی با استحکام بالا نیز مناسب این روش جوشکاری می باشند.
جوش زیر پودری برای بوجود آمدن پوشش های محکم و مقاوم در برابر سایش برای موقعیت هایی که تحت سایش هستند نیز کاربرد دارد.
برخی فولادهای ساختمانی با استحکام بالا کم کربن در این گروه قرار می گیرند. فولادهای پرکربن، مس، آلیاژهای مس و فولادهای مارتنزیتی نیز جزو این گروه به شمار می آیند و می توان به روش جوشکاری زیر پودری جوش داد به این شرط که منطقه حرارت داده شده باریک تر باشد.
برخی از فلزات مانند چدن را به روش زیر پودری نمی توان جوش داد زیرا تحمل حرارت بالا را ندارد. آلیاژهای منیزیم و آلومینیوم را نیز نمی توان با این روش جوش داد زیرا فلاکس مناسب برای آن یافت نمی شود
روی و سرب نیز در گروه فلزاتی هستند که به دلیل داشتن نقطه ذوب پایین نمی توان با روش زیر پودری آنها را جوش داد. تیتانیوم را توانسته اند برای کاربرد آزمایشگاهی با این روش جوش بدهند اما فلاکس مناسب آن تاکنون عرضه نشده است.
عوامل تاثیرگذار بر استفاده یا عدم استفاده از روش جوشکاری زیر پودری
- در دسترس بودن محل اتصال
- وضعیت و موقعیت ایجاد جوش
- ضخامت فلز پایه
- حجم جوش مد نظر